Nie upraszczając części czysto teoretycznej, tzn. mechanizmów skurczu mięśnia sercowego, czynności bodźcotwórczej układu przewodzącego, podstaw elektro- i fonokardiografii, Autor często nawiązuje do kliniki, wzbogacając w ten sposób podręcznik fizjologii o patofizjologię chorób układu sercowo-naczyniowego, w tym zwłaszcza o miażdżycę naczyń, nadciśnienie i zawały mięśnia sercowego. Omawia metody badań, z którymi „na co dzień” ma do czynienia kardiolog i klinicysta. Student po raz pierwszy spotyka się tu z problemami angioplastyki lub zabiegów pomostowania zmienionych miażdżycowo naczyń wieńcowych, a przystępując w latach następnych do studiowania kardiologii, otrzymuje teoretyczne przygotowanie wystarczające do rozumienia różnych procedur, tak zachowawczych, jak i chirurgicznych. Korzystną stroną podręcznika jest jego doskonała strona graficzna, obejmująca blisko 200, często podwójnych wykresów, schematów i szkiców obrazujących każdy ważniejszy element hemodynamiki oraz regulacji neurohormonalnej funkcji serca i naczyń krwionośnych. Bogate są również wiadomości z zakresu lokalnych czynników kontrolujących ukrwienie narządów, zwłaszcza prostaglandyn, tlenku azotu, CGRP, endotelin, ANP i innych. Część książki dotycząca regulacji z zewnątrz i wewnątrz układu krążenia została potraktowana spójnie i w sposób wyważony. (Z recenzji prof. dr. hab. med. Antoniego Dziatkowiaka)